Kobiecość, w której żyję.

Spokojny wrześniowy dzień, dzieci bawię się w pokojach, a ja porządkuję kuchnię po śniadaniu. Słońce pada z ukosa na stół. Myję dzbanek na kawę, jej zapach rozchodzi się po całym domu. dodałam do niej dziś miodu i goździków, niech słodycz rozgrzeje krew.
Kawa bulgocze i paruje, jak moje myśli, odganiam je niecierpliwie dłonią, jak odpędza się niechciany puszek topoli przywiany przez wiatr. Jednak te myśli wciąż wracają...w końcu siadam i piszę by je jakoś poukładać i włożyć do szuflady.... jestem kobietą..... jestem kobieca.... kobieta kobieca..... femina..... wagina...... victoria.
Jak znaleźć swoje miejsce w tym świecie, w którym albo feministki wyją pod sejmem albo kobieta to ta, która nosi siaty... stoję gdzieś w rozkroku bo żadna ze mnie feministka ani kuchta. Dzisiejszy świat nie znajduje miejsca dla.....strażniczki.....strażniczki domowego ogniska, a właśnie tak siebie określam, gdy o tym mówię przez twarze rozmówców przebiega grymas rozbawienia i niedowierzania. Ale tak właśnie jest.
Czy jestem żoną uległą? Aspiruję do tej roli i wciąż się tego uczę, bo strażniczka tworzy wyjątkowy świat, w którym jest miejsce i na uległość i na moc.
Strażniczka tworzy miejsce, które emanuje energią, które przyciąga, które daje ukojenie, w którym można nabrać sił i wypłynąć za morze. Dba o siebie tak by mieć co z siebie dawać, dba  siebie by móc dawać życie, rozsiewać je gdziekolwiek się pojawi, by pobudzać i kreować.
Jej ramiona przyjmują i są otwarte, jej dom jest ciepły, a gość zawsze chciany....mąż jest zawsze chciany....bez względu na to skąd przybył i jakie rany ma....wrócił do domu odpoczynku, zostanie opatrzony, nakarmiony, ukołysany, by zebrał siły na kolejną wyprawę.
Mądrość strażniczki ogniska pozwala jej słuchać i stwarzać miejsce do słuchania i mówienia. Bycie nią to misja, to kreacja życia, samego jego żaru.
Odkryłam taką strażniczkę w sobie...poczułam wielką moc....w swojej słabości poczułam moc.
Kawa się zagotowała, postawiłam dwie filiżanki, mleko i ciasto dla męża, oprószone cukrem pudrem. Wstaje mój wojownik, wyszedł z alkowy, posłucham przy kawie co mu się śniło....